ΟΥΡΑΝΟΣ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

Στον Ουρανό Δωματίου τα όνειρα είναι «ψηλοτάβανα»,

«το σπίτι είναι φτιαγμένο από ελαφρόπετρες

να μη μας βαραίνει ο ύπνος»,

«Το κρεβάτι» του ποιητή «τρίζει» και «περιμένει ένα χαλασμένο πλυντήριο /μια σπασμένη τηλεόραση/ κι ένα ζευγάρι λιωμένα παπούτσια/ Να μην μπορεί να πάει πουθενά»

Γιατί τον «περιμένει ένας υπέροχος κόσμος/ στον ουρανό του δωματίου του».

Μια ποιητική συλλογή του Θοδωρή Τσαπακίδη που περιγράφει τον έρωτα, την μοναξιά, τον πόνο και τα όνειρα μέσα από έναν «Ουρανό Δωματίου».

Η εισαγωγή και η κρίση – ανάκριση στα ποιήματα από την Παυλίνα Παμπούδη και τα σκίτσα της Λιάνας Μελισσαράτου γεννούν επιπρόσθετες εικόνες και συναισθήματα στον ουρανό του αναγνώστη.

Νανού Νικολά

Ο Ουρανός δωματίου είναι η ανάμνηση ερωτικών στιγμών, ξεθωριασμένων ημερών, "φωτογραφιών που δεν θυμάσαι γιατί τις τράβηξες", όπου η χαρά εκφέρεται με τρεμάμενα χείλη, ο λόγος συνομιλεί με τα τραύματά του, το ανίατο σήμερα με το φορτισμένο χθες, ώσπου ο θόρυβος της πόλης επιστρέφει ανακουφιστικός, όπως ο ήχος του σκουπιδιάρικου που περνάει κάθε βράδυ, όπου τον λυρισμό συνοδεύει η σχεδόν κωμική δραματικότητα της καθημερινότητας σε αποβάθρες σταθμών, μπαρ και σαλόνια, στον βυθό της μπανιέρας και στην αγκαλιά του κρεβατιού, σε ένα βλέμμα, που οδηγεί ξανά σ' ένα χαρτί, σε ένα ταβάνι, στον ουρανό.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στοιχεία βιβλίου: σελ. 64, εκδ. ΣΟΚΟΛΗ, Αθήνα: 2017.