Είχα πολύ καιρό να διαβάσω κάτι διαφορετικά καλό, πολύ καλό θα έλεγα. Ο Σερέφας γράφει με έναν δικό του μοναδικό τρόπο. Έχει την ικανότητα να παίρνει μια απλή ιστορία, ένα τίποτα πολλές φορές και να το κάνει έργο τέχνης. Είναι ιδιαίτερος που σημαίνει πως δεν ανήκει στο μέσο όρο των συγγραφέων. Τα βιβλία του ή σου αρέσουν πολύ ή καθόλου. Δεν υπάρχει μέση κατάσταση. Αν έχετε διαβάσει προηγούμενα έργα του και σας άρεσε το συγκεκριμένο το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Νανού Νικολά

Μια που βλέπει τη Γη να απομακρύνεται πόντο πόντο από τη Σελήνη.

Ένας που ξυπνάει μέσα στη νύχτα για να πάει στα βρεμένα τσιμέντα. Μια με μύγα σε ένα αμάξι.

Ένας που ρίχνει μπουνιές μέσα σ' ένα κουβά.

Μια που βουτάει λίγο βαμβάκι στα μπιφτέκια και το μυρίζει.

Ένας που θέλει να θανατωθούν όλες οι αγελάδες του κόσμου.

Μια που έχασε τον άντρα της για πάντα μέσα στο σούπερ μάρκετ.

Ένας που ταΐζει τα περιστέρια ταλιατέλες μέσα από τη χούφτα του.

Ιστορίες ανθρώπων που τους βρήκε κατακούτελα ένα ζόρι.

Όμως δεν το βάζουν κάτω και συνεχίζουν.

Γιατί είναι άνθρωποι που τους πήρε ο δρόμος.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Στοιχεία βιβλίου: σελίδες 108, εκδ.  ΚΕΔΡΟΣ, 2009