Η βραβευμένη συγγραφέας Στέλλα Αρβανίτη μας καλωσόρισε στον δικό της παραμυθένιο κόσμο με μια μοναδική συνέντευξη που μας έδωσε. Παραμυθένια και μοναδική μας αποκάλυψε σελίδες από τη ζωή της. Γνωρίζοντας την ιστορία της μέσα από τη συνέντευξη που μας έδωσε μπορεί ο καθένας μας να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει προς τον δικό του παραμυθένιο – πραγματικό κόσμο!

- Κυρία Αρβανίτη, πίσω από κάθε βιβλίο κρύβεται πάντα μια ιστορία. Η δική σας ιστορία πίσω από το πρώτο σας βιβλίο ποια είναι; Πως αποφασίσατε να γράψετε και να εκδώσετε το πρώτο σας βιβλίο;

Το πρώτο μου βιβλίο που εκδόθηκε, « Το κυπαρίσσι που έγερνε» είχε διακριθεί με έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών το 2012 και  εκδόθηκε στο τέλος της ίδιας χρονιάς. Είχε προηγηθεί μια μεγάλη αναζήτηση μερικά χρόνια πριν σε κάποιους εκδοτικούς. Τους πήγαινα δείγματα δουλειάς μου, άλλοι τα «αξιολογούσαν» αρνητικά μετά από …κάποια χρόνια, άλλοι δεν τους έδιναν καν σημασία. Κάποιοι άλλοι απλά μου τα γύριζαν πίσω. Για μένα αυτό ήταν μεγάλο συναισθηματικό «χαστούκι», δεν σας κρύβω πως έκλαψα πολύ τότε, γιατί είχα διακρίσεις στο διήγημα και στην ποίηση από τα χρόνια του Γυμνασίου σε πανελλήνιους διαγωνισμούς και γιατί έβλεπα από την άλλη  πως εκδίδονταν βιβλία χωρίς …καν περιεχόμενο. Συγνώμη που το λέω αλλά ναι υπάρχουν πολλά βιβλία με σκέτες εικόνες, ή σχεδόν ανύπαρκτο κείμενο. Ή ακόμη και κακό κείμενο! Τότε σκέφτηκα πως δεν θα εκδώσω ποτέ. Πέρασαν όμως μερικά χρόνια και όταν είδα τον διαγωνισμό της ΠΕΛ αποφάσισα να πάρω μέρος κυρίως επειδή ήταν με ψευδώνυμα. Εμπιστεύομαι τους διαγωνισμούς με ψευδώνυμα. Θεωρώ πως είναι πιο αξιοκρατικοί. Έχετε δει εκεί  πολλούς «επώνυμους» να βραβεύονται τόσο συχνά όσο βραβεύονται σχεδόν πάντα  στους γνωστούς …διαγωνισμούς; Τέλος πάντων με μεγάλη προσπάθεια και φυσικά και οικονομική στήριξη δική μου, μπόρεσα και έβγαλα το πρώτο μου βιβλίο και το ευχάριστο είναι πως θα το επανεκδώσω με νέο εκδοτικό και εικονογράφηση πολύ σύντομα, γιατί είναι μια ιστορία που αγαπάω πάρα πολύ και φυσικά εμπεριέχει και ένα μέρος του εαυτού μου.

- Το βιβλίο σας «η ιστορία του Καρίμ» έχει βραβευτεί. Ένα βραβείο στο χώρο του παιδικού βιβλίου τι σημαίνει για εσάς; Πόσο επηρέασε τη δημιουργικότητα, την έκφραση και την επιλογή των μετέπειτα παραμυθιών σας;

«Η ιστορία ενός μικρού ονείρου, Καρίμ» εκδόσεις Οσελότος, γεννήθηκε από ένα όνειρο εφιάλτη που ήθελα να εξευμενίσω. Τα όνειρα ξέρετε είναι μεγάλη πηγή έμπνευσης  παραμυθιών. Το συγκεκριμένο, διαπραγματεύεται σε 2 επίπεδα, ένα ρεαλιστικό και ένα φανταστικό, το όνειρο ενός παιδιού -πρόσφυγα, του Καρίμ, που αναποδογυρίζουν την βάρκα του, βρίσκεται στο νερό, αλλά σώνεται έχοντας χάσει όμως  την μητέρα του στο ναυάγιο. Και το παιδί αυτό πρέπει να μάθει να «ονειρεύεται πολύχρωμα» όπως όλα τα παιδιά του κόσμου. Μόνο αυτό πρέπει να κάνουν, τίποτα άλλο. Και να πηγαίνουν σχολείο. Και γι’αυτό μίλησα στο βιβλίο μου  που γράφτηκε το 2013 και αποδείχτηκε προφητικό. Να υπογραμμίσω πως παρά το δύσκολο θέμα του, είναι ένα βιβλίο πολύ γλυκό, τρυφερό και ελπιδοφόρο που θίγει ανάμεσα στ’ άλλα το θέμα της αλληλεγγύης. Πήρε 2 βραβεία το πρώτο με ψευδώνυμο το 2014 από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών και το 2016 πήρε το Α’ βραβείο στην κατηγορία Παιδική Λογοτεχνία από το Πετρίδειο Ίδρυμα Κύπρου. Νιώθω μεγάλη χαρά και τολμώ να πω ευτυχία που γονείς, εκπαιδευτικοί και παιδιά ,που το ανακαλύπτουν από το διαδίκτυο, μου στέλνουν επιστολές ή με ευχαριστούν εγκάρδια στις επισκέψεις μου στα σχολεία. Αυτό είναι το πολύ θετικό και αυτό θα κρατήσω και όχι πχ πως δεν αναφέρθηκε ποτέ σε καμία λίστα ως προτεινόμενο βιβλίο ,ούτε βέβαια σε κάποιο κανάλι εθνικής εμβέλειας στην Τηλεόραση παρόλο που πέρασε ένα έτος που υποτίθεται ήταν  αφιερωμένο στο προσφυγικό. ’ρα για να έρθουμε στην ερώτηση υπάρχει το βραβείο της αγάπης του κόσμου και μόνο αυτό μετράει τελικά. Κανένα άλλο δεν είναι σημαντικό. Αυτό είναι το πιο αληθινό βραβείο. Και ας μην γελιόμαστε ο συγγραφέας το αντιλαμβάνεται από τις θερμές αγκαλιές των παιδιών  και τα φιλιά τους ή από τα γράμματα των αναγνωστών. Όσο και να προσπαθήσουν να σε επιβάλουν κάποιοι, όσο και να σε σπρώξουν και να σε προωθήσουν, με όσα βραβεία ψεύτικα και να σε στολίσουν, αν δεν μιλάς την αληθινή γλώσσα του συγγραφέα δεν θα αφήσεις τίποτα σαν παρακαταθήκη. Το βραβείο της αγάπης λοιπόν σε  εμψυχώνει και σε κάνει να προσπαθείς περισσότερο. Και όταν γράφεις με την ψυχή σου, ή όταν αποκαλύπτεις ένα μέρος της ψυχής σου, γιατί αυτό είναι το γράψιμο για μένα, μοίρασμα, δεν έχεις φόβο πως θα χάσεις την δημιουργικότητά σου ή την φαντασία σου. Αυτό συμβαίνει μόνο όταν γράφεις προσποιητά ή κατά παραγγελία. Ή όταν κοροϊδεύεις τον εαυτό σου και τα παιδιά. Εγώ θα ήθελα να μπορώ να κάνω τα παιδιά ευτυχισμένα όπως στην Ιστορία του Καρίμ. Αν γίνει έστω και ένα ευτυχισμένο από κάτι δικό μου  που διάβασε και του έδωσε νόημα ή κουράγιο, τότε είμαι κι εγώ ευτυχισμένη. Φανταστείτε δεν ήξερα πως Καρίμ σημαίνει «ευτυχισμένος». Είχα διαλέξει το όνομα, επειδή έτσι έλεγαν ένα μικρό παιδάκι που γνώρισα μέσα σε ένα αεροπλάνο πριν περίπου 10 χρόνια, σε ένα ταξίδι στο Μαρόκο. Και το βιβλίο μου μιλάει για το μικρό όνειρο του Καρίμ που προσπαθεί να κάνει «ευτυχισμένο» τον ήρωα! Σύμπτωση;

-Πως επιλέγετε γενικά να γράψετε ένα παραμύθι;

Δεν γράφω μόνο παραμύθια. Έχω γράψει και μια παιδική νουβέλα «Το μυστικό της Μπρασκόγουρνας» και γενικά γράφω στιχάκια, σκετς, διηγήματα, θεατρικά και σενάρια. Δεν κάνω επιλογή θεμάτων, έρχονται από μόνα τους την κατάλληλη στιγμή. Για παράδειγμα «Τα δάκρυα της Ζωής» γεννήθηκαν από μια εικόνα που είδα και εντυπωσιάστηκα. Δεν ήξερα για παράδειγμα πως οι χελώνες κλαίνε και οι πεταλούδες πίνουν τα δάκρυά τους. Έτσι έγραψα ένα παραμύθι που όμως δεν μιλούσε μόνο γι’ αυτό, αλλά και για το ταξίδι της ζωής μας. Το ταξίδι του καθενός, μέσα από κινδύνους, με διαφορετικό χρώμα και μέγεθος φτερών. Και φυσικά άλλες προτεραιότητες και στόχους. Και συμβαίνει σ’ αυτό το ταξίδι να σπάσει το φτερό μας. Τι κάνουμε τότε;

Είναι επίσης  και το επάγγελμα που κάνω, διπλωματούχος ξεναγός  με την καθημερινή εναλλαγή παραστάσεων  που με κάνει να συναντώ καινούριους ήρωες και ιστορίες τις πιο απίθανε στιγμές. Ή παίρνοντας απλά μια μέρα το μετρό ή το λεωφορείο. Μπορεί να σε περιμένει ο ήρωας μέσα στο βαγόνι, ή να έρθει να καθίσει δίπλα σου. Καμιά φορά σου μιλάει κιόλας. Δεν ξέρω προσωπικά είναι σαν να με κυνηγούν και να λένε «γράψε, γράψε για μένα». Και αυτή η εικόνα ή η ιστορία που θα δω γίνεται τόσο έντονη και επιτακτική, τριβελίζει το μυαλό μου έτσι που,αν δεν την βγάλω από μέσα μου, αν δεν την μοιραστώ με άλλους, νομίζω πως θα σπάσει. Έχω πολλούς ήρωες που παλεύουν μεταξύ τους και με μένα ταυτόχρονα. Και θέλουν να πάρουν σάρκα και οστά, να μιλήσουν. Αν δεν τους δώσω χώρο και …χαρτί δεν είμαι σίγουρη τι ακριβώς μπορεί να κάνουν J

-Μιλήστε μας λίγο για το τελευταίο σας βιβλίο. Ποια ήταν η αφορμή για να γραφτεί.

«Το μυστικό της Μπρασκόγουρνας» είναι αυτό που εκδόθηκε πρόσφατα(2016), αλλά έχει γραφτεί και βραβευτεί από το 2014.Είναι μια αληθινή ιστορία  πέρα για πέρα που αφορά τον πατέρα μου, την οικογένειά του, αλλά και την εποχή εκείνη. Είναι για εφήβους και ενήλικες και εκτυλίσσεται λίγο πριν και λίγο μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο. Ίσως  κάποιος να θεωρεί πως δεν έχει να κάνει ένα τέτοιο θέμα με το σήμερα, αλλά κάνει μεγάλο λάθος. Δυστυχώς έχει ακόμη η Ελλάδα του τότε  «κοινές πληγές»  και εχθρούς , με την Ελλάδα του σήμερα. Με ρωτάνε συχνά  τι είναι η Μπρασκόγουρνα. Είναι ένα τοπωνύμιο, μια σπηλιά που υπάρχει στην Βόρεια Εύβοια, στην Λιχάδα. Ελάχιστοι έχουν κατέβει. Ποιος τολμάει άλλωστε να κατέβει στην δική του «σπηλιά»; Όλοι φοβόμαστε τι θ’ ανακαλύψουμε εκεί  μέσα.

Επειδή όμως μέσα στον Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει και το καινούριο μου βιβλίο «Μύθοι μεταμορφώσεων1» να σας πω μερικά λόγια και γι’αυτό: πρόκειται για μια σειρά και με εκπαιδευτικό χαρακτήρα ( έχει μέσα παιχνίδια, πληροφορίες) που σκοπό έχει  από τη μια να μας γνωρίσει κάποιους μύθους,να μας ξαναφέρει σε επαφή με την φύση και τους θησαυρούς της και φυσικά από την άλλη να οδηγήσει και στην δική μας «μεταμόρφωση». Ήταν κι αυτό το βιβλίο ένα παιδικό μου όνειρο και νιώθω ιδιαίτερη χαρά που πραγματοποιείται. Η εικονογράφηση είναι της Εμμανουέλας Κακαβιά και βασίστηκε πάνω σε αρχαία αγγεία.

Θέλουμε να σας γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από το όνομα σας. Έτσι κάθε γράμμα του ονόματος σας γίνεται μια λέξη και εσείς μας λέτε τι σημαίνει ή τι σας κάνει να σκέφτεστε αυτή η λέξη.