Αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο. Στην αρχή το είχα φοβηθεί επειδή δεν ξετρελαίνομαι και με τη ..χλιαρή μουσική, όπως προϊδεάζει το τίτλος (βιολονίστας). Τελικά όμως ειναι μια καλή ιστορία αγάπης που σε συγκλονίζει. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που το βιβλίο έχει πουλήσει 33.000 αντίτυπα.

Δείγμα του βιβλίου:

Σίγουρα ο Δημιουργός πρέπει να ήταν στα μεγάλα του κέφια όταν αποφάσισε να χαρίσει σε τούτη την άκρη της γης όλες τις ομορφιές της πλάσης. Στεριά και θάλασσα, ουρανός και χρώματα είχαν σκορπιστεί πλουσιοπάροχα σε τούτη την πόλη, που, αν και ήταν μια καθαρά ανατολίτισσα αρχόντισσα, δεν έπαυε να μαγεύει όλους τους ανθρώπους εδώ και χιλιάδες χρόνια, από την εποχή ακόμα που ο Βύζαντας από τα Μέγαρα ξεκίνησε και έβαλε τον θεμέλιο λίθο σε τούτη την αποικία που έμελλε να γίνει το Βυζάντιο, Νέα Ρώμη, Κωνσταντινούπολη, Βασιλεύουσα...

Στοιχεία του βιβλίου: 488 σελίδες, αγοράστηκε 20 ευρώ, Πρώτη έκδοση: 2009

Ο Κώστας Καρακάσης γεννήθηκε στην Αίγυπτο από Έλληνες γονείς. Η οικογένεια του πατέρα του ήταν από την Κωνσταντινούπολη και της μητέρας του από την Κεφαλλονιά. Μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Υπηρέτησε εθελοντής στο Βασιλικό Ναυτικό, αλλά μετά από δεκατρία χρόνια υπηρεσίας προτίμησε την ελευθερία από τη σιγουριά της καριέρας του. Αποφοίτησε από την Σχολή Ξεναγών Κρήτης και στην συνέχεια έκανε σπουδές στην Ιστορία Τέχνης.

Οι κόσμοι του μητροπολιτικού ελληνισμού και αυτού της διασποράς παραμένουν οι δύο πυλώνες που διατρέχουν τις σκέψεις, τα βιώματα και τα κείμενά του.

Αν και δεν θεωρεί τον εαυτό του ποιητή, έχει γράψει μια μεγάλη συλλογή ποιημάτων που δεν δημοσιεύτηκε ποτέ -εκτός από δύο τα οποία μελοποίησε τη δεκαετία του ’70 η Ηλέκτρα Παπακώστα και τραγούδησε η Καίτη Χωματά- αν και είχε την επίνευση του γνωστού ποιητή, λογοτέχνη, βιολονίστα και μουσικολόγου Σταύρου Καρακάση, αδελφού του πατέρα του.

’ρθρα, κριτικές, διηγήματα και πολλά κείμενά του έχουν δημοσιευτεί κυρίως στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο.

Στην πεζογραφία εμφανίσθηκε μόλις το 2000 με το εκτενές μυθιστόρημά του «Αθηνά. Ευτυχώς που δεν Γεννήθηκα Όμορφη» (εκδόσεις Ψυχογιός, 2000), το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα ανάμεσα στα πλέον ευπώλητα βιβλία των τελευταίων πενήντα χρόνων και έλαβε βραβείο λογοτεχνίας και ηθικών αξιών από την Ε.Ε.Χ.Γ. και είχε προταθεί για το πρώτο Βραβείο Λογοτεχνίας του Ιδρύματος Τρανούλη.

Το 2005 από τις εκδόσεις Λιβάνη εκδόθηκε το «Πορτραίτα σε θρυμματισμένο καθρέφτη».

Το μυθιστόρημα του «Η αγάπη δεν έχει τέλος» (εκδόσεις Ψυχογιός, 2006), εξελέγει δεύτερο από τον Πανελλήνιο διαγωνισμό που οργάνωσε το ΕΚΕΒΙ και ο ΣΚΑΙ, και παρέμεινε πρώτο επί ένα χρόνο στη λίστα των Best sellers σε όλη την χώρα.

Μαζί με το «Η αγάπη δεν έχει τέλος» εκδόθηκε το «Ιστορίες για τον Θεό και τον άνθρωπο». Το βιβλίο αυτό (εκδόσεις Ψυχογιός, 2006) αφιερωμένο στον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο τον Α!, έγινε δεκτό με ενθουσιασμό και εξαιρετικά κολακευτικά λόγια, τόσο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, όσο και από τους Πατριάρχες Ιεροσολύμων και Αλεξανδρείας Διόδωρο Α! και Θεόδωρο Α!, τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιο, όπως και από το σύνολο των ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, και των αυτοκέφαλων εκκλησιών Κρήτης και Δωδεκανήσου.

Το 2007 από τις εκδόσεις Λογοσοφία εξεδόθει το βιβλίο του «Ένας Ίκαρος ήταν αρκετός» και τον Φεβρουάριο του 2009 το βιβλίο του «Ο Βιολονίστας» από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Έχει τιμηθεί με το Μετάλλιο πολυετούς ευδοκίμου υπηρεσίας του Β.Ν., με το διάσημο των Υποβρυχίων και των Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ (O.S.J.).

Το 1990 εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο. Συνεργάστηκε με τον Δημοτικό Ραδιοφωνικό Σταθμό Ναυπλίου για έξη χρόνια με πέντε εβδομαδιαίες εκπομπές, εκ των οποίων το "Πολιτιστικό Περισκόπιο της Κυριακής" άφησε εποχή για την ενημέρωση των ακροατών σε θέματα πολιτισμού από την Ελλάδα και τον Κόσμο, με αναμετάδοση κλασικής μουσικής. Ταυτόχρονα είχε αναλάβει πρώτος Διευθυντής της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ναυπλίου (Δ.Ε.Π.Α.Ν.) και είναι ο εμπνευστής και δημιουργός του "Μουσικού Φεστιβάλ Ναυπλίου" το οποίο και υφίσταται μέχρι σήμερα.

Επί των ημερών του, το Ναύπλιο αναδείχθηκε σε πόλη με την μεγαλύτερη πολιτιστική δραστηριότητα στην Ελλάδα εκτός της πρωτεύουσας.

Συνεχίζει να ζει στο Ναύπλιο εφησυχάζων και ασχολείται με την συγγραφή.