Ως δεξιόχειρας ξεφυλλίζω τα βιβλία που θα πρωτοπιάσω, πάντα από την τελευταία σελίδα προς την πρώτη. Εκείνο που με παραξένεψε ήταν το γλωσσάρι στο τέλος του βιβλίου, αλλά τότε το είδα για καλό. Μακάρι να είχαν όλα τα βιβλία γλωσσάρι. Το άλλο έπρεπε να με υποψίασει ήταν το photoshop στην εικόνα της συγγραφέας, αλλά "γυναικεία ματαιοδοξία" σκέφτηκα που δεν σταματάει ακόμη και αν φορά μαντήλα.

Το βιβλίο πρέπει να είναι καλό, αλλά εγώ δεν μπόρεσα να το διαπιστώσω. Με εκνέυρισαν αρκετά οι αδόκιμοι - άγνωστοι σε μένα - όροι που έπρεπε να στραμπουλήξεις τη γλώσσα σου για να τους σκεφτείς, πόσο μάλλον να τους πεις. Από την άλλη έχει γίνει κάτι που το θεωρώ αισχρό. Είναι μετάφραση μετάφρασης. Δηλαδή το βιβλίο είναι γραμμένο στα αράβικα, μεταφράστηκε στα Γερμανικά και μετά μεταφράστηκε από τα Γερμανικά στα Ελληνικά.

Κομμάτι από το βιβλίο:

Ήταν άνοιξη, σουνταμπε τζαν, άνοιξη. Καταραμένη να είναι αυτή η άνοιξη, ακόμα την αγαπάω. Τότε είχε ανέβει στην κυβέρνηση ο σάχης Ριζά. Θυμάμαι μόνο ότι είχαν περάσει μερικά χρόνια από τη στέψη του. Πόσα χρόνια; 4, 5 ή 3; Δεν ξέρω, μη με ρωτάς πότε έφυγαν οι Χαζάροι και πότε ήρθε ο σάχης. Υπήρχαν φήμες και αναβρασμός. Οι Χαζάροι, έλεγαν, φεύγουν. Κυκλοφόρησε η φήμη για τον Σαρντάρ Σεπά. Κυκλοφόρησε η φήμη για τη στέψη του Ριζά Χαν, αλλά δεν ξέρω πια. Λες και δεν βρισκόμουν σ' αυτόν τον κόσμο. Ήμουν αλλού. Μόνο αυτά που θέλω θυμάμαι πια. 

Τέλης Μ. (Παπάγου)

Στοιχεία του βιβλίου: 480 σελίδες, 23 ευρώ, μετάφραση από τα γερμανικά!!!!: Φωτεινή Σιδηροπούλου. Πρωτότυπη έκδοση 2000, ελληνική έκδοση 2005