Ο συγγραφέας ΑΛΕΞΗΣ ΓΕΡΑΣΗΣ έδωσε μια αποκλειστική συνέντευξη στο www.diabazoume.gr
Το βιβλίο του «ο Διαφημιστής, η αυτού μεγαλειότης, η αυτού μετριότης», βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Ο ήρωας του βιβλίου είναι ένας διαφημιστής, θα μπορούσε όμως να είναι ένας οποιοδήποτε εργαζόμενος μέσα σε έναν επαγγελματικό ανταγωνιστικό χώρο. Ένα βιβλίο που μιλάει για την σημερινή πραγματικότητα και την ψυχολογική πίεση που υφίστανται οι εργαζόμενοι.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ρητό;
Αγαπητή κυρία Νικολά,
πραγματικά νιώθω πως με τιμήσατε διαβάζοντας το βιβλίο μου. Σε όλο το χρονικό διάστημα που το έγραφα ήμουν άνεργος όπως και συνεχίζω να είμαι. Μετά από είκοσι περίπου χρόνια στη διαφήμιση ίσως να είμαι σε καλύτερη μοίρα από άλλους συνανθρώπους μου αλλά δεν παύει ο καθένας να αναζητά για τον εαυτό του μια καλύτερη τύχη. ’λλωστε δεν θα μπορούσα να είμαι μόνο εγώ που θα αποτελώ την εξαίρεση από τα λόγια του Σενέκα: "Non qui parum habet, sed qui plus cupit, pauper est", "Φτωχός δεν είναι εκείνος που έχει λίγα αλλά εκείνος που θέλει πολλά". Αυτό είναι το αγαπημένο μου ρητό. Κι έτσι αισθάνομαι. Φτωχός.
Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε ή σας έκανε να θέλετε να γράψετε το βιβλίο «ο Διαφημιστής, η αυτού μεγαλειότης, η μετριότης»;
Όλοι μας θέλουμε να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας, να γίνουμε πιο πλούσιοι, πιο πετυχημένοι. Υπεράνθρωποι. Κάποιοι τα παρατάνε στο τέλος, όχι γιατί δεν θέλουν αλλά γιατί κουράστηκαν να παλεύουν. Αποδέχονται πως μέχρι εκεί μπόρεσαν. Δεν είναι έγκλημα να είσαι μέτριος. Και ύστερα το ξεχνάνε. Και η ζωή τους είναι πιο γαλήνια. Κάποιοι άλλοι όμως είναι καταραμένοι να προσπαθούν μονίμως να αποδείξουν στους εαυτούς τους και τους τριγύρω πως μπορούν. Αλλά η μετριότητα δεν ξεπερνιέται. Και η δυστυχία είναι να μην αποδέχεσαι πως ανήκεις στο σωρό. Για όλους αυτούς, αλλά και για μένα γράφτηκε η φράση: "Η αυτού μεγαλειότης, η μετριότης". Με αυτή τη φράση ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο, έχοντας άδειες σελίδες και άδεια ψυχή. Αυτή η φράση, πότε απεικόνιζε εμένα και πότε κάποιους συναδέλφους μου. Και τελικά κατάφερα να γεμίσω μόνο τις σελίδες που είχα μπροστά μου. ’λλοτε με πραγματικά γεγονότα και άλλοτε με φανταστικά. Όσα γράφω μέσα στο βιβλίο μπορεί να μην είναι όλα αληθινά αλλά είναι όλα ειλικρινή.
Τι είναι αυτό που θέλετε να μείνει ή να σκεφτεί κάποιος που θα διαβάσει το βιβλίο σας;
Ήθελα το πρώτο μου βιβλίο να είναι ειλικρινές. Να μπορεί να το διαβάσει οποιοσδήποτε. Να μη χρειάζονται γνώσεις, να μην υπάρχουν επιτηδευμένες φράσεις. Να μπορεί ο καθένας να αναγνωρίσει μέσα στις λέξεις τον εαυτό του. Να λέει, για μένα γράφτηκε αυτό το βιβλίο. Τα δικά μου βάσανα περιγράφει. Τους δικούς μου αγώνες. Το μεγαλύτερο κομπλιμέντο το εισέπραξα ήταν από την κυρία που μας βοηθά στο σπίτι και δεν είναι Ελληνίδα. Με τα φτωχά της ελληνικά, διάβασε το αντίτυπο που της έδωσα και μετά μου είπε πως ήταν σαν να περιέγραφα τη δική της ζωή. Ένας καλοπληρωμένος διαφημιστής και μια κυρία από την Αλβανία που συγυρίζει ξένα σπίτια βλέπουν τη ζωή με τα ίδια μάτια. Και για μένα είναι επιτυχία αυτό. Όχι για το βιβλίο, αυτό πάει γράφτηκε και τέλειωσε. Για μένα τον ίδιο.
Στο βιβλίο σας περιγράφονται καταστάσεις που υπάρχουν σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους όπου υπάρχει ανταγωνισμός -στο χώρο της διαφήμισης ακόμα πιο έντονα. Όλο αυτό κάνει τους ανθρώπους να αλλάζουν φιλοσοφία ζωής και να κάνουν στην άκρη αρετές και αξίες. Με τις παρούσες, όμως, συνθήκες, λόγω της οικονομικής κρίσης, πόσο εύκολο είναι να εργάζεται κάποιος κάτω από τέτοια πίεση και να παραμένει άνθρωπος;
Μετά από είκοσι χρόνια στη διαφήμιση, συνέχισα να κοιτάζω τα πράγματα με το βλέμμα ευθύ. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερή μου πάλη όλα αυτά τα χρόνια. Να μην αλλάξω. Να μη μεταμορφωθώ από τον πιτσιρικά της Καλλιθέας σε ένα ακόμη ψωνισμένο διαφημιστή των βορείων προαστίων. Δεν τα κατάφερα πάντα. Όταν συνειδητοποίησα ότι γελάω απ΄έξω μου χωρίς να το καταλαβαίνω, ενώ από μέσα μου βρίζω όλο οργή κατάλαβα πως έπρεπε να φύγω. Αποφάσισα να μη συμφωνήσω με όσα γινόντουσαν και να το μοιραστώ με τους από πάνω μου. Έτσι απολύθηκα. Μετάνιωσα; Μετανιώνει κάποιος που χάνει τη δουλειά του; Που από την επόμενη το πρωί, εκείνος πεθαίνει και βλέπει τον κόσμο να συνεχίζει να ξυπνάει το πρωί ζωντανός; Ο Καζαντζάκης χρησιμοποιεί συχνά μια λέξη που από μόνη της είναι φιλοσοφία ολόκληρη. "Βολεύομαι". Απολυμένος, δεν βολεύτηκα στον καναπέ και αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο. Και ένα άλλο ακόμη όσο θα είμαι απολυμένος. Καταραμένος να μη βολεύομαι.
Ευτυχία;
Κάθε πρωί που βλέπω τη σύζυγό μου να πηγαίνει στη δουλειά, την κοιτάζω καθώς με αποχαιρετάει και τη ζηλεύω. Δεν είναι μόνο τα χρήματα για τα οποία αξίζει να δουλεύει κάποιος στη διαφήμιση. Είναι οι συζητήσεις με τους πιτσιρικάδες που σε κρατάνε μέσα στα πράγματα και δεν αφήνουν το μυαλό σου να γεράσει. Είναι το άγχος που μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι. Είναι κι αυτό μια νίκη. Είναι οι πελάτες που σε κοιτάζουν σαν μάγο, κάθε φοράς που με μια σου ιδέα τους βγάζεις από το αδιέξοδο. Είναι όλα αυτά στη διαφήμιση που σε κάνουν να ξεχνάς πως δουλεύεις για τα χρήματα. Σε κάνουν να ξεχνάς πως δεν είσαι ευτυχισμένος. ’λλωστε, πότε είμαστε ευτυχισμένοι;
Η ευτυχία είναι μια έννοια που μας έμαθαν να τη χρησιμοποιούμε για να πούμε πως όλα είναι τακτοποιημένα. Ο γάμος, τακτοποιημένος. Τα παιδιά, τακτοποιημένα. Το σπίτι τακτοποιημένο. Το σκυλί, τακτοποιημένο. Και όταν όλα είναι τακτοποιημένα είμαστε ευτυχισμένοι; Και πάλι δεν είμαστε. Κάτι άλλο ακόμα λείπει. Δυστυχώς, δεν γεννηθήκαμε για να είμαστε ευτυχισμένοι. Είναι μια λέξη μόνο, δεν είναι ένα πραγματικό συναίσθημα. Δεν ξυπνάς ποτέ το πρωί και λες, σήμερα είμαι ευτυχισμένος. Δεν λες ό,τι και να γίνει εγώ θα νιώθω ευτυχισμένος. Μια παρανυχίδα να μας ενοχλήσει σταματάμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Μέχρι εκεί φτάνει η δύναμη της ευτυχίας. Σε μια παρανυχίδα επάνω τελειώνει.
Βιβλία;
Σε αρκετές ερωτήσεις σας, ζητάτε να μάθετε για τα βιβλία που έχω διαβάσει ή που με ενδιαφέρουν ή που θα άρεσαν και σε άλλους. Όμως μόνο σε ένα βιβλίο νιώθω πως αξίζει να αναφερθώ. Στην Ασκητική του Καζαντζάκη. Δεν τολμώ να τη διαβάσω δεύτερη φορά αλλά δεν τολμώ να την ξεχάσω κιόλας.
Το ερωτηματολόγιο συντάχτηκε από τη Νανού Νικολά, για το www.diabazoume.gr, Ιούνιος 2011.
Copyright 2011 www.diabazoume.gr
Βιογραφικό
Ο Αλέξης Γεράσης σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ, αλλά τελικά κατέληξε στη διαφήμιση. Παρ όλες τις παροτρύνσεις των "ειδικών" να προσανατολιστεί στο marketing, από πείσμα έγινε δημιουργικός.
Στη διαφημιστική του καριέρα "κατέκτησε" τον τίτλο του δημιουργικού διευθυντή, ενώ από το 2006 είναι μέλος του Associated Press.
Κέρδισε αρκετά Effie Awards για πολύ γνωστές διαφημιστικές καμπάνιες, καθώς κι ένα Grand Effie Award για την καμπάνια της Tellas.
Πολλές δουλειές του βραβεύτηκαν για τη δημιουργικότητά τους στην Ελλάδα με Ermis Awards αλλά και στο εξωτερικό με Epica Awards.
Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον συγγραφέα Αλέξη Γεράση μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα:
http://www.alexisgerassis.com/
