ΣΗΜΑΔΙΑΚΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ

Το δειλινό έφευγε σιγά-σιγά και ο χρυσαφένιος δίσκος του ήλιου είχε αρχίσει να χρωματίζει τη θάλασσα που χρυσογιάλιζε μέσα στο φόντο του γαλάζιου. Ο 45χρονος συγγραφέας Φάνης Δερίτης κοίταζε σιωπηλός από το κατάστρωμα του πλοίου τους ταξιδιώτες που πηγαινοέρχονταν στην προκυμαία του λιμανιού του Πειραιά. Σε λίγο το πλοίο ξεκίνησε με προορισμό τη Σύρο.
   Ο ήλιος χανόταν πίσω από το θαλασσόφρυδο όταν το πλοίο είχε βγει για τα καλά από το λιμάνι του Πειραιά, αφήνοντας πίσω του τα απόνερα, ενώ μερικοί γλάροι τσιμπολογούσαν με τα ράμφη τους το αφρόκυμα. Ο Δερίτης έστρεψε το βλέμμα του αριστερά και άρχισε να αγναντεύει την απεραντοσύνη του πελάγου μέσα στο βαθύ ουρανόχρωμα. Εκείνη τη στιγμή είδε να πλησιάζει προς το μέρος του μια νεαρή όμορφη κοπέλα. Εκείνος κάρφωσε τα μάτια του πάνω της, γιατί του φάνηκε κάπως γνωστή σαν φυσιογνωμία. Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν. Κοιτάχτηκαν για δυο-τρία δευτερόλεπτα, ώσπου εκείνη αμήχανα έστρεψε το βλέμμα της και πάλι προς τη θάλασσα ενώ αυτός μονολογούσε μέσα του ταραγμένος: «Ω Θεέ μου, πόσο μοιάζει με την Εύα!».
   Μετά από λίγο ο Φάνης Δερίτης είχε βυθιστεί σε μια νοερή περιπλάνηση, με δρασκελίσματα της σκέψης του σε αναμνήσεις από το παρελθόν. Τότε που ήταν νέος, ασυμβίβαστος, εκρηκτικός. Τότε που οραματιζόταν έναν καλύτερο κόσμο.
   Ένιωσε να ανασκαλεύεται η μνήμη του, να φτερουγίζουν μπροστά του οι μέρες εκείνης της μακρινής εποχής και να πλημμυρίζει ξαφνικά ο νους του από πρόσωπα, τόπους, περιστατικά. Από αναμνήσεις αξέχαστες για όλη την κατοπινή ζωή του. Αναμνήσεις από παλιές εποχές, που συνέβησαν γεγονότα τα οποία είχαν στιγματίσει τη ζωή του. Αναμνήσεις από γεγονότα που, κατά διαβολική σύμπτωση, είχαν συμβεί κάποια καλοκαίρια. Κάποια σημαδιακά καλοκαίρια.

     Ένα βιβλίο στο οποίο κυριαρχεί η ευαισθησία, η νοσταλγία, η συγκίνηση, η τρυφερότητα των αισθημάτων, μέσα σε μια ατμόσφαιρα άλλοτε ερωτική, ρομαντική και μαγευτική κι άλλοτε σκληρή, οδυνηρή και τραγική.

Ένα βιβλίο στο οποίο η χαρά διαδέχεται τη λύπη, ο έρωτας την απογοήτευση, το όνειρο την πραγματικότητα, η διάψευση τη δικαίωση, η ζωή το θάνατο. Και που, μέσα απ' όλα αυτά, έρχονται στο φως αλήθειες, μηνύματα, διαπιστώσεις. Ένα βιβλίο που προσφέρει στους αναγνώστες απόλαυση, αλλά και αφορμή για περισυλλογή και συνειδητοποίηση της αποστολής του ανθρώπου στη ζωή.

Κριτική

Αξίζει εξαρχής, καθώς θα διαβάζει κάποιος το μυθιστόρημα του Νίκου Ζώρη «Σημαδιακά καλοκαίρια», να το αντιμετωπίσει και να το χαρεί με τη δροσιά ενός εφήβου, να γίνει πάλι καλοπροαίρετος και αγαθός στην ψυχή του, να βλέπει όλες τις καμπές και συστροφές της μοίρας με κατανόηση και ανθρωπιά, όπως ακριβώς τα βλέπει και ο συγγραφέας. Υπάρχει ανατολή και ανάταση σε όλες τις διαδρομές αυτού του βιβλίου, σε όλους τους περιπάτους του. Οι πρωταγωνιστές του, πότε βρίσκονται στον Ήλιο, πότε φθίνουν στο σκοτάδι, αλλά όλο ξαναγυρίζουν στο φως, σε κάποια ηθική δικαίωση… Υπάρχει επανάσταση στο βιβλίο, υπάρχει το ανθρώπινο ξετύλιγμα της ζωής, οι ανατροπές, τα πάθη, η συγχώρεση και η μη συγχώρεση. Υπάρχει η αυτοτιμωρία. Αν και συμβαίνουν πολλές ανατροπές στη ζωή των ανθρώπων που εμπλέκονται στο μυθιστόρημα «Σημαδιακά καλοκαίρια», υπάρχουν και οι αποφάσεις της μοίρας και ο προκαθορισμένος χρόνος και το μη αναστρέψιμο πεπρωμένο στη ζωή των ανθρώπων. Κι ενώ μοιάζουν ότι όλα είναι μυθοπλαστικά και ωραία, στην πραγματικότητα το ψυχολογικό υπόβαθρο βαθαίνει ολοένα και πιέζει το δράμα των πρωταγωνιστών, που φθάνει στην τραγική κορύφωση και απελευθέρωσή του στο τέλος του βιβλίου. Να σταθούμε ιδιαίτερα στο αδιέξοδο της λύπης που υπάρχει στις ζωές πολλών ανθρώπων, οι οποίοι μαστίζονται από πολλά και σοβαρά προβλήματα, εκεί να σταθούμε, να προβληματιστούμε και, έστω λίγο, να βοηθήσουμε. Το βιβλίο «Σημαδιακά καλοκαίρια» κάλλιστα προτείνεται και για σχολικές ηλικίες και για βιβλιοθήκες. Καλό θα ήταν να διατεθεί ανά την Ελλάδα. Ο συγγραφέας Νίκος Ζώρης στέκεται ιδιαίτερα στα υπάρχοντα «συστήματα» της ζωής που δεν υποφέρονται, που ο συγγραφέας διαμαρτύρεται γι’ αυτά σε όλο το φάσμα της διαδρομής του βιβλίου του και είναι πάντα νέος και ώριμος επαναστάτης, είναι σοφός ο συγγραφέας Νίκος Ζώρης.

Βασιλική Καλαχάνη Συγγραφέας - Ποιήτρια

Στοιχεία του βιβλίου: σελ.280, Εκδόσεις: Λεξίτυπον, 2010