Η Βαμβουνάκη γράφει ψυχαναλυτικά και λογοτεχνικά. Έτσι κι αυτό της το βιβλίο είναι ένα λογοτέχνημα με εσωτερικές αναζητήσεις, ερωτήματα που θα μπορούσε να τα απαντήσει μόνο ένας/μία ψυχολόγος αλλά και άπειρες εικόνες που γεμίζουν τη φαντασία του αναγνώστη. Αυτό ο συνδυασμός είναι, άλλωστε, που μου αρέσει σε αυτήν: λογοτεχνία και προβληματισμός. Έχω βαρεθεί τα ανούσια "βίπερ νορα" με τα σ' αγαπώ - μ' αγαπάς, χωρίζουμε. Καλά είναι κι αυτά, αλλά όταν είσαι 16 χρονών.

Πολύ καλό βιβλίο και με προοπτικές.

Κομμάτι του βιβλίου:

Το πέρασμα της εφηβείας είανι μια δοκιμασία αναπόφευκτη, και όσοι την απέφυγαν, πανικόβλητοι από τη δυσφορία της, τη μοναξιά της και εμποδισμένοι από την ανοησία ή την αρρώστια των γονιών τους, καθηλώθηκαν παθολογικά σε ένα παιδι που μαραίνεται και γερνάει από πριν ζήσει. Κάθε διάβαση, όσο ελπιδοφόρα και θετικη κι αν είναι η προοπτική της, τρομάζει.

Στοιχεία του βιβλίου: έκδοση Μάιος 2009, 286 σελίδες, μέτρια ποιότητα εκτύπωσης, πολύ πυκνά τα γράμματα - για να εξοικονομηθούν σελίδες, τιμή: 16 ευρώ

Η Μάρω Βαμβουνάκη γεννήθηκε στα Χανιά. Σπούδασε νομικά και ψυχολογία. Σήμερα ζει στην Αθήνα.